DNA
DNA, kwas deoksyrybonukleinowy, kwas dezoksyrybonukleinowy, długa, nierozgałęziona makrocząsteczka, biopolimer zbudowany z deoksyrybonukleotydów (→ nukleotydy); z białkami tworzy kompleksy nukleoproteinowe; jest nośnikiem informacji genetycznej budującym geny wszystkich komórek i wielu wirusów, a razem z RNA i białkami – chromosomy; występuje w czterech formach: liniowej → helisy jedno- lub dwuniciowej oraz jedno- lub dwuniciowej helisy kolistej; w skład k. d. wchodzą cztery rodzaje zasad azotowych: adenina, guanina, cytozyna i tymina, cukier deoksyryboza i reszty fosforanowe; model struktury k. d. przedstawili J. D. Watson i F. H. C. Crick (1953), co było jednym z największych osiągnięć współczesnej biologii (Nagroda Nobla 1962); łączna długość k. d. jednej komórki człowieka wynosi ok. 2 m; cząsteczki k. d. tworzą struktury wyższego rzędu, ulegając wielokrotnej spiralizacji i łącząc się ze specjalnymi białkami, m.in. → histonami; struktura k. d. umożliwia przechowywanie informacji i autoreplikację (samopowielanie) cząsteczki (→ replikacja).
