biegunowość
biegunowość, polarność, polaryzacja, cecha przejawiająca się na różnych poziomach organizacji organizmów, związana z wykształcaniem dwóch przeciwnych przestrzennie (często przeciwstawnych) biegunów w obrębie cząsteczki, struktury lub całego organizmu; na poziomie molekularnym odnosi się do przeciwległych części cząsteczki o odmiennych właściwościach (np. o różnym ładunku elektrycznym, różnym powinowactwie do wody); na poziomie komórkowym b. może się odnosić do przeciwległych zróżnicowanych funkcjonalnie części komórki (np. → biegun animalny i → biegun wegetatywny jaja; biegun sekrecyjny i adsorpcyjny → hepatocytu); w odniesieniu do całego organizmu b. wyznacza przeciwległe krańce organizmu połączone osią biegunową, wokół której w określonym porządku organizują się jego narządy wewnętrzne i komórki; b. organizmu często wyznacza b. organizacji jego narządów i komórek.
