zęby ssaków
zęby ssaków, skomplikowane strukturalnie → zęby, złożone z korony i jednego lub kilku korzeni osadzonych w → zębodołach, granica między komorą a korzeniem nosi nazwę szyjki; wewnątrz zęba znajduje się komora wypełniona miazgą, do której wnikają naczynia krwionośne i nerwy, przechodząca w kierunku wierzchołka korzenia w kanał korzeniowy; twarda część zęba zbudowana jest z → zębiny, którą na koronie pokrywa szkliwo, na korzeniu zaś cement; zębina i cement mają strukturę podobną do kości, szkliwo zaś jest najtwardszą substancją organizmu ssaka i składa się z drobnych kryształów soli wapnia; liczba zębów jest stała u poszczególnych gatunków ssaków (u pierwotnych ssaków łożyskowych występują zawsze 44 zęby) i jest ważną cechą systematyczną (→ formuła zębowa); większość ssaków ma dwa zestawy zębów – zęby mleczne i zęby stałe, a w ciągu życia osobnika zachodzi jednorazowa wymiana zębów; kształt z. s. jest ściśle związany z dietą.
