układ nerwowy ośrodkowy
układ nerwowy ośrodkowy, układ nerwowy centralny, część układu nerwowego skupiająca główne ośrodki nerwowe, tworzone przez perykariony komórek nerwowych (istota szara) oraz łączące je drogi nerwowe (istota biała); u zwierząt bezkręgowych (poza strunowcami bezkręgowymi) u. n. c. tworzy zwykle nadrzędny zwój głowowy (mózgowy), obrączka okołoprzełykowa oraz pień lub pnie nerwowe, zwykle zlokalizowane po brzusznej stronie ciała, ze zwojami o różnym stopniu koncentracji (np. → łańcuch brzuszny nerwowy stawonogów); u strunowców i kręgowców na u. n. c. składa się → mózgowie oraz położony po grzbietowej stronie ciała → rdzeń kręgowy; od ośrodków u. n. c. odchodzą → nerwy, składające się na → układ nerwowy obwodowy.
