szczękoczułki
szczękoczułki, chelicery, pierwsza para narządów gębowych u kikutnic i szczękoczułkowców, złożona z 2–3 członów, ostatni człon jest pazurowaty lub szczypcowaty; służą do chwytania i rozrywania zdobyczy, do obrony, do kopania jam w ziemi; zwykle w s. znajdują się ujścia gruczołów jadowych i przędnych.