pustynia
pustynia, obszar (formacja roślinna) znajdujący się pod wpływem suchego i skrajnie suchego klimatu zwrotnikowego (np. północna Afryka, Półwysep Arabski, Australia), a także podzwrotnikowego i umiarkowanego (suche wnętrza Azji Środkowej i Ameryki Północnej); p. charakteryzują się: stałym deficytem wody związanym z niskimi opadami (rocznie od kilku do 200 mm) i względnie wysokim parowaniem, niemal całkowitym brakiem cieków wody i roślinności, silnym nasłonecznieniem oraz dużymi dobowymi wahaniami temperatury; p. łącznie zajmują ok. 12% powierzchni lądowej Ziemi i klasyfikuje się je na podstawie cech podłoża; z reguły dzieli się je na nizinne, wyżynne i górskie, a także na: piaszczyste, ilaste (gliniaste, często silnie zasolone), kamieniste (żwirowe) i skaliste; w skład ubogiej flory p. wchodzą różne formy życiowe roślin oraz gatunki o szczególnych przystosowaniach ekologicznych, np. rośliny jednoroczne, → kserofity właściwe, → sukulenty, rośliny chłonące wodę z atmosfery, rośliny korzystające z rosy, a na p. słonych → halofity.
