park narodowy
park narodowy, według definicji X Ogólnego Zgromadzenia Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów (Delhi, 1969) obszar stosunkowo rozległy, (1) który przedstawia jeden lub kilka ekosystemów mało bądź zupełnie nie zmienionych przez użytkowanie czy osadnictwo człowieka, gdzie gatunki roślin i zwierząt oraz przyroda nieożywiona mają szczególne znaczenie dla celów naukowych, wychowawczych i wypoczynkowych, albo gdzie istnieją krajobrazy naturalne o dużym znaczeniu estetycznym; (2) na którym władze danego kraju zastosowały odpowiednie środki, aby przeszkodzić gospodarczemu użytkowaniu zasobów przyrody, w celu utrzymania wartości naturalnych: ekologicznych, geomorfologicznych i krajobrazowych; (3) którego zwiedzanie udostępnia się – pod pewnymi warunkami – do celów wypoczynkowych, wychowawczych lub kulturalnych; obszar p. n. może podlegać ochronie ścisłej lub częściowej, albo też pewne jego tereny mogą być uznane za rezerwaty ścisłe, pozostałe zaś za rezerwaty częściowe; ochroną ścisłą – wykluczającą wszelką działalność gospodarczą – mogą być objęte te części p. n., na których występuje przyroda pierwotna (prawie zupełnie nie zmieniona przez człowieka), natomiast obszary już częściowo zniekształcone i wymagające pewnych zabiegów w celu przywrócenia im pierwotnej struktury podlegają ochronie częściowej.
