lamarkizm

lamarkizm, lamarckizm, teoria Lamarcka, pierwsza teoria ewolucji organizmów przedstawiona w 1809 roku przez J.B. Lamarcka, który głosił, że najprostsze formy życia powstają samorzutnie z materii nieożywionej, a następnie przekształcają się w formy coraz bardziej złożone; proces tych przemian miałby zachodzić pod wpływem przysługującej żywym organizmom tendencji do doskonalenia się – z jednej strony – i oddziaływań środowiska – z drugiej; u zwierząt o rozwiniętym układzie nerwowym wspomniana tendencja byłaby reakcją na odczuwaną przez zwierzę wewnętrzną potrzebę doskonalenia funkcji narządów; istotnym elementem l. było twierdzenie, że przystosowania osiągnięte w ciągu życia osobnika w opisany wyżej sposób przekazywane są potomstwu (→ ewolucjonizm).

Multimedialna encyklopedia powszechna PWN. Edycja 2009

Multimedialna Encyklopedia PWN 2009»

Nowa lepsza i najbardziej aktualna Multimedialna encyklopedia powszechna PWN!

A w niej:

  • ponad 140 000 haseł,
  • 10 000 ilustracji,
  • 574 nowych tabel,
  • 141 nowych kalendariów,
  • 200 nowych cytatów.
Copyright © 1997-2024 Wydawnictwo Naukowe PWN SA
infolinia: 0 801 33 33 88