jama ciała pierwotna
jama ciała pierwotna, blastocel, protoceloma, przestrzeń powstała w wyniku rozsunięcia się → blastomerów w stadium → blastuli; bez własnej struktury i własnej nabłonkowej wyściółki; utwór przejściowy, typowy we wczesnych stadiach ontogenetycznych, głównie u dwuwarstwowców (diploblastica), redukujący się w dalszych etapach rozwoju zarodka; u form dorosłych jest to szczelina wypełniona mezenchymą, np. u mięczaków (Mollusca) i szkarłupni (Echinodermata).
