izomery optyczne
izomery optyczne, enancjomery, izomery przestrzenne, związki o identycznych właściwościach chemicznych i fizycznych, lecz różnych konfiguracjach, w których występuje jeden lub kilka → węgli asymetrycznych, związki optycznie czynne, skręcające płaszczyznę światła spolaryzowanego, jeden w prawo (+), a drugi w lewo (-) o taki sam kąt, np. aminokwasy i cukry; enancjomer (+) określa się jako D (grec. dextro – prawy), a (-) jako L (grec. levo – lewy); mieszanina takich samych ilości izomerów (+) i (-) nazywana jest racematem i nie skręca płaszczyzny światła spolaryzowanego; obydwa enancjomery są swoim odbiciem lustrzanym (enancjomery nie stanowiące swojego odbicia lustrzanego to diastereoizomery); związki różniące się konfiguracją tylko przy jednym asymetrycznym atomie węgla to epimery (→ izomery).
