haplotyp
haplotyp, 1) alleliczne formy ściśle ze sobą sprzężonych genów, które zachowują się jak pojedyncze allele tworząc tzw. → supergen; termin h. stosuje się często do opisu kombinacji alleli głównego → układu zgodności tkankowej MHC; 2) wszystkie typy restrykcyjne uzyskane w → analizie restrykcyjnej zmienności pozajądrowego DNA (mtDNA i cpDNA): każdemu h. odpowiada specyficzny układ prążków na żelu.