echolokacja
echolokacja, sposób orientacji przestrzennej niektórych zwierząt polegający na wydawaniu przez nie dźwięków o wysokiej częstotliwości, które po odbiciu od ciał stałych powracają jako echo i rejestrowane są przez narządy zmysłowe zwierzęcia, informując o kształcie, wielkości i odległości przeszkody, zdobyczy czy wroga; e. jest szczególnie istotna dla zwierząt nocnych, żyjących w jaskiniach lub w toni wodnej, którym umożliwia orientację przestrzenną i nawigację; krótkofalowe, osiągające 800 000 Hz dźwięki, rozchodzące się w powietrzu na odległość kilku m, ułatwiają identyfikację bardzo małych obiektów (np. nietoperz znajduje kilkumilimetrowego owada z odległości 5 m); znana u nietoperzy, delfinów, niektórych ssaków owadożernych, nielicznych ptaków i kilku gatunków ryb.
