dominacja
dominacja, 1) genet. dominacja kompletna, większy wpływ jednego z pary alleli; przejawianie się cechy fenotypowej, warunkowanej przez jeden z alleli genu, u wszystkich heterozygotycznych potomków pokolenia F1, powstałych przez skrzyżowanie homozygot dominującej i recesywnej, oraz u 3/4 osobników pokolenia F2 (forma heterozygotyczna Aa jest identyczna z homozygotą dominującą AA); gdy heterozygota jest fenotypowo pośrednia między obiema homozygotami (AA i aa), mówi się o d. częściowej (albo kodominacji); d. allelu może się przejawiać w zależności od warunków środowiska (d. warunkowa), fazy rozwoju ontogenetycznego (d. zmienna) lub płci osobnika (d. zależna od płci); 2) ekol. określenie stosowane w stosunku do gatunku najliczniejszego lub o największej biomasie, zwykle wywierającego najistotniejszy wpływ na strukturę i funkcjonowanie → biocenozy; wartość d. określa się z użyciem wskaźników d. uwzględniających liczebność lub biomasę gatunku na jednostkę powierzchni lub objętości; 3) etol. przewaga osobnika nad innymi w grupie społecznej wyrażająca się głównie pierwszeństwem w dostępie do partnerów reprodukcyjnych i źródeł pokarmu.
