dobór stabilizujący
dobór stabilizujący, efekt działania → doboru naturalnego w sytuacji, gdy największym → dostosowaniem charakteryzują się osobniki o średnich wartościach cech, a mniejszym warianty skrajne. W stabilnych warunkach środowiska d. s. jest podstawową formą doboru utrzymującego przystosowanie populacji; ponieważ średnie wartości cech przysługują często osobnikom o genotypach heterozygotycznych, d. s., zmniejszając zmienność fenotypową w populacji, nie musi prowadzić do eliminacji poszczególnych → alleli, a więc do zmniejszenia zmienności genetycznej.
