bioindykacja
bioindykacja, wykorzystywanie określonych jednostek taksonomicznych i ekologicznych, takich jak np. gatunek (lub inne taksony wyższe i niższe), populacja, forma ekologiczna, zbiorowisko, zgrupowanie czy zespół, do scharakteryzownia danej sytuacji ekologicznej, wraz z jej warunkami fizykochemicznymi i powiązaniami biocenotycznymi; obecność tych jednostek lub też ich określona liczebność nazywane są wskaźnikami ekologicznymi albo bioindykatorami; bioindykatorem może więc być np. gatunek wrażliwy na specyficzne warunki środowiskowe, o dobrze znanych wymaganiach ekologicznych (tzw. gatunek charakterystyczny), którego obecność (również brak) lub/oraz liczebność osobników wskazują na szczególną kombinację warunków środowiskowych; dobrymi indykatorami stanu i zmian środowiska są → stenobionty.
